Βοτσαλάκια…

Προς τους χρήστες της παραλίας Βοτσαλάκια.

 Η αφορμή για να γράψω αυτές τις λίγες γραμμές ήταν (και είναι) η απαράδεκτη και συνεχώς επιδεινούμενη κατάσταση της καθημερινής ζωής των επισκεπτών στην παραλία Βοτσαλάκια της Καστέλλας, Πειραιά, είτε αυτοί είναι λουόμενοι του καλοκαιριού είτε χειμερινοί κολυμβητές ή αθλούμενοι γενικά.

 Με λίγα λόγια:

 Δεν υπάρχουν αξιοπρεπείς εγκαταστάσεις για τους επισκέπτες, δηλαδή αποδυτήρια, λουτρά, γραφείο πληροφοριών (υπάρχει και αρχαιολογικός χώρος ), κατάστημα πώλησης αναψυκτικών σε χαμηλές τιμές, ναυαγοσώστης, φαρμακείο, πρώτες βοήθειες κτλ.

• Η παραλία είναι περιοχή όπου καταλήγουν πολλά αδέσποτα ζώα της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν δέκα σκυλιά που διαμένουν μόνιμα στην ακτή. Τα γνωρίζετε όλοι σας.  
• Η παραλία δε φυλάσσεται, δυστυχώς. Καθημερινά, σε όλες τις εποχές του έτους και με ιδιαίτερη έξαρση τους θερινούς μήνες, άστεγοι άνθρωποι καταλήγουν στην παραλία, οι οποίοι χρησιμοποιούν το μοναδικό περίπτερο σκίασης και ανάπαυσης για να κοιμούνται, να κάνουν υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ αλλά και να ικανοποιούν τις φυσικές τους ανάγκες στους περιβάλλοντες χώρους.
• Υπάρχει, δυστυχώς, αυξανόμενη εγκληματικότητα που μεταφράζεται συνήθως σε χρήση ναρκωτικών ουσιών αλλά και κλοπών προσωπικών αντικειμένων των λουομένων.
• Αναφέρω την καθαριότητα του χώρου τελευταία επειδή απλά είναι πάντα στη θέση αυτή στη λίστα προτεραιοτήτων της εκάστοτε δημοτικής διοίκησης. Σε λακωνική γλώσσα, ο δήμος είναι χρεωμένος άρα δεν υπάρχει επαρκής αριθμός καθαριστών! 

 Μία ερώτηση:

 Η παραλία Βοτσαλάκια τι είναι;

• Χώρος άθλησης;
• Ψυχαγωγική όαση;
• Οργανωμένη ή ανοργάνωτη δημοτική πλαζ;
• Χώρος γραφείων που καταλαμβάνουν σημαντική έκταση και καταρρέουν;
• Παράνομο κυνοτροφείο;
• Τελικός προορισμός άστεγων, ναρκομανών, εγκληματιών και αθιγγάνων;

 Η δημοτική αρχή του Πειραιά είναι ή δεν είναι ενημερωμένη για όλα αυτά;

Πολλοί από εσάς πιστεύετε ότι είναι. Ακόμη περισσότεροι πιστεύετε ότι απλά δεν ενδιαφέρεται κανείς. Ίσως έχετε δίκιο. Όμως πρέπει να γνωρίζετε ότι υπάρχει ένας αυξανόμενος αριθμός ανθρώπων, κυρίως νέων ηλικιών, που ασφυκτιούν στις τσιμεντογειτονιές της πόλης μας και επιθυμούν να κάνουν χρήση αυτού του πολύτιμου κομματιού γης και θάλασσας που υπάρχει εκεί χιλιάδες χρόνια και από το οποίο πάντα ξεκινούσαν οι αρχαίοι έλληνες ναυτικοί και μη, για να ταξιδέψουν σε όλο το γνωστό κι άγνωστο τότε κόσμο για να δημιουργήσουν και να μεγαλουργήσουν.

Εμείς έχουμε συναίσθηση που είμαστε, τι κάνουμε και τι θέλουμε σ’αυτό το μικροσκοπικό κομμάτι της ιστορίας μας;

Τι προτείνω

• Ο χώρος να φυλάσσεται, όπως πριν από είκοσι χρόνια.
• Δημιουργία στοιχειωδών υποδομών.
• Να απομακρυνθούν τα σκυλιά.
• Να απομακρυνθούν οι άστεγοι.
• Να αναρτηθούν πινακίδες σε περισσότερες από μία γλώσσες που να ενημερώνουν τους επισκέπτες για τα δικαιώματα και υποχρεώσεις που έχουν.

Από ό,τι καταλαβαίνετε ζητώ από το Δήμο Πειραιά να κάνει πράγματα που είναι αυτονόητα σε οργανωμένες κοινωνίες με δυναμικές τοπικές αυτοδιοικήσεις!